Συγχύζω τελευταίως τη ζωή με τη ζωή. Τη ζωή του δαμέ που γράφω με τες σκέψεις τζιαι τα συγχισμένα μου που έννεν ανάγκη να καταλάβω πάντα ούτε εγώ, με τη ζωή την έξω τζιαι ούλλα τα υπόλοιπα. Εξ ου τζιαι κάτι όνειρα περίεργα που θωρώ τζιαι ξυπνώ τζιαι παραμιλώ.
Πριν κάτι εβδομάδες εσκέφτουμουν ότι ο χρόνος τζιοίνος εν θα ετέλειωνε ποττέ τζιαι τωρά που ετέλειωσεν συνειδητοποιώ ότι this is it τζιαι this is the end well not exactly the end αλλά I keep panicking.
Φαίνεται μου μιτσιά η Κύπρος. Φαίνεται μου μιτσιά η Κύπρος. Φαίνεται μου μιτσιά η Κύπρος. Ετέλειωσεν πιλέ;

4 σχόλια:

Εσιει inner τζιαι outer space

Το outer space, η Κύπρος, ναι εν μιτσιά τζιαι εν αλλάσσει.

Το inner space, εσύ, αλλάσσει τζιαι μπορεί τζιαι να μεγαλώσει.

Εν το άθροισμα που μετρά επομένως ακόμα τζιαι αν η Κύπρος μείνει μιτσιά το space μπορεί να γίνει πιο μεγάλο αν μεγαλώσεις τζιαι συ που μέσα σου.

Αν μεγαλώσει το μπαλόνι ας πούμε.

Φυσικά τζαι τζείνο έσιει κάποια όρια γιατί το outer space έσιει την δύναμη σε κάποια πράματα να επεμβαίνει στο inner space.

Αλλά μπορεί ως τζιαμέ που εννά φουσκώσεις να εν αρκετό.

Αν δεν είναι τότε σηκώννεσαι τζιαι φεύκεις.

I'm tired.

Δρακουλίνα είπε...

Ίνταλος το μεγαλώνω δηλαδή;

Good question.

I don't have the answer.

Only because I know that what helped me probably won't do it for you since each person is different

Ναι αλλά έτσι κάμνεις με τζιαι σκέφτουμαι ότι για κάποιον τζιαμέ έξω υπήρξε μια κάποια λύση που did the trick τζιαι εγώ εν θα το μάθω ποττέ τζιαι άρα εν θα ξέρω ποττέ αννεν λύση εφαρμόσιμη για μένα ή όι. Τζιαι έτσι εννα με τρώει.

Δημοσίευση σχολίου