Ένιξερω τι μου φταίει. Δουλεύκω πολλές ώρες τζιαι κουράζουμαι. Μπορεί. Μπορεί τζιαι να μεν είμαι σίουρη αν μου αρέσκει η δουλειά μου ακόμα. Σκέφτουμαι τις υπόλοιπες επιλογές που έχω αλλά μοιάζουν μου τουλάχιστον μη ρεαλιστικές τζιαι αφελείς για τα δεδομένα της Κύπρου. Σκέφτουμαι τι άλλο μπορώ να κάμω. Να αφήκω τις επιλογές τούτες ως hobby; Εντάξει. τούτον εν πιο ρεαλιστικό. Έτσι εννα ζω τουλαχιστον.
Τελευταίως νιώθω σαν να αλλάσσω δέρμα. Εν επροσδιόρισα ακόμα τι μου συμβαίνει. Εσκέφτηκα να μεν ξαναγράψω τζιαι να κλείσω τζιαι το blog. Εν κιάρω όμως. Ένιξερω αννεν καλά που κάμνω. Άμαν τα αλλάσσεις πρέπει να τα αλλάσσεις ούλλα όμως έννεν;
Ύστερα σκέφτουμαι να κλείσω πόρτες τζιαι παράθυρα τζιαι να μείνω μες τον κόσμο μου ώσπου να πεθάνω που ηρεμία.
Σκέφτουμαι σχεδόν ότι εν κακό που κάμνω τζιαι γράφω.

8 σχόλια:

Ξεκίνα να αλλάσεις τζίνα που νοιώθεις ότι εν κακά για σένα. Αν δεν μπορείς να αλλάξεις το μεγαλύτερο, προχώρα σε 2-3 μικρότερα...
Και να τα αποβάλλεις εντελώς. Και θα δεις διαφορά....

νομίζω οτι τίποτε εν μας ήρτε τελικά όπως εθέλαμε. είχαμε όνειρα και ήρταν κάπως διαφορετικά εφοούμασταν το κατεστημένο και εγίναμε! νομίζω οτι πρέπει να βάλεις προτεραιότητες. τι εν το πιο σημαντικό να αλλάξεις και αναλόγως κρίνε. απλώς σκέψου και το γεγονός οτι αμαν εν χάλια η ψυχολογία μας βλέπουμε τα ούλλα χάλια. και μεν ξεχνάς στην τελική tequila is always the answer

Εκτός που το φύλο σου.

I mean, that would be a bit drastic.

Drown the slender windows

And seal the high doors.

Of the world outside let

not a single drop to seep.

For this solemn wish I have,

In my life to die of calm.



For this solemn wish I have



and die of calm

Ανώνυμος είπε...

Μα έν ημπορεί να κάμνεις κακό που γράφεις. Σκέφτεσαι τζιαί γράφεις. Αν σταματήσεις να γράφεις εν τζ'εννά σταματήσεις να σκέφτεσαι. Οπότε..

Πάντα αρκέφκεις που τα πιο μιτσιά ναι,ακούεται μου πολλά γαλήνιο τούτο Moonlight.


You can say that again, daffodil. Τίποτε εν μας ήρτεν όπως εθέλαμε ή όπως επεριμέναμε. Τον τελευταίο τζιαιρό επήρα την απόφαση ότι αντί να ψάχνω το γιατί, ίσως ναν καλύττερα να μάθω να κάμνω adjust σε τούτα ούλλα τα διαφορετικά.
Tequila is indeed the answer. :) Είσουν μες το νου μου, τούτο ακριβώς έκαμα.


Passenger. Yeah, right, I wouldn't change that. I look good in it.
And the poem was unexpected and lovely. Lovely.


Ανώνυμος έσιεις τζιαι συ δίκαιο. Βάλε κανέναν όνομαν όμως.

Αν μείνεις στον κόσμο σου εννά πεθάνεις που ηρεμία; είσαι σίουρη;;

Aenima, νομίζω πως ναι. Ο κόσμος μου τελευταίως εν ήρεμος.

Δημοσίευση σχολίου