Οι αθρώποι τελικά φοούνται πολλά πράματα. Κυρίως όμως να εκτίθουνται. Το πιο δύσκολο εν να καταλάβεις ότι φοούνται τζιαι να μεν σε πειράζει που τους δικούς σου κατακτημένους φόβους θωρούν τους ως αδυναμίες. Τζιαι έτσι εννα τους θωρούν πάντα.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Παραπάνω που ούλλα φοούμαι τον κακό μου εαυτό. Άμα ξεφύγω εν μαζεύκουμαι. Προστατεύκω τους με το να αποφεύκω τις κακές τους συμπεριφορές. Μεριμνώ να μην γίνουμαι αποδέκτης τους.

Είσαι από τους αγαπημένους μου bloggers, τα ποστ σου δεν είναι μακροσκελή αλλά πάντα κτυπάς στόχο.

Ina εν πολλά όμορφο τούτο που λαλείς. Ευχαριστώ.

Δημοσίευση σχολίου