I decided to focus more on observing people. Not that I haven’t been doing it quite intensively already.


So last night I focused on the sadness. It was the happiest day for her but still I could smell out those details that indicated what lied beneath that wide and vigorous smile. She was sad. And desperate. And I felt bad by watching at her. I felt sorry for her. She was supposed to be the happiest woman on earth now but she is bottling it all up instead. You know how you can recognise people who are trapped or threatened or being held hostage or something without them directly saying it, but you get those carefully concealed signals and that desperate look. And all I did was to observe.

Το λοιπόν.
I'm getting tired by the monotony of this requiem.
You need to realise some things. You need to relax. Lay back and stop thinking. Stop.

You're confusing things in your mind you know. You don't need to analyse, don't need to uncover the uncovered, don't need to solve any mystery. There's no drama here, there's nothing going wrong, nothing to panic about. So just for a change, just for today, wear a smile. Yeah, you can't pretend, I know, but just try it. Force yourself to wear a smile today and I promise you that it'll all be much much better tomorrow. I know you're having a rough time but, if nothing else, just remember that you won't change anything by crying; you won't change it by smiling either but why not going through it all with a better mood? Eh ?

Ok έχω officially πρόβλημα τζιαι χάνουμαι. Ίνταλος μπορώ να βάλω κυπριακό χάρτη στο αυτοκίνητο μου; Τζιαι επειδή είμαι τζιαι ξεροτζιέφαλη θέλω να κάμω μόνη μου. Ίνταλος;;

Τα θέλω του χειμώνα:

- να αρκέψω jogging

- να συσταριστώ τζιαι να βάλω τα ρούχα μου σε τάξη

-  να πλύννω τζιοίνο το μαύρο το πλεκτό στο σιέρι (τζιαι να καταφέρω να μεν πουτανίσει)

- να τζιοιμηθώ τζιαι να ξυπνήσω μια μέρα πριν να μπει ο μάρτης

- να κερδίσω έναν εισητήριο (ασσέν τζιαι one way) για τζιαμέ που θέλω

- να κερδίσω ένα διαμέρισμα με τις πιστωτικές κάρτες (που εν χρησιμοποιώ γιατί εν θα έχω να πληρώσω)

- να μου κάμουν δώρο εισητήρια για Καραΐβική "γιατί το αξίζω"

- να έβρω μαύρες ψηλές γόβες με καμουφλαρισμένη πλατφόρμα μπροστά στην εκπληκτική τιμή των 15 ευρώ

- να σταματήσω να θωρώ όπου τη μαλακία στον ύπνο μου

- να φωτιστεί ο αντρικός πλυθησμός τζιαι να καταλάβει ότι μια φοράν το μήνα θέλουμεν ειδική μεταχείρηση, στοργή και προδέρμ

- να γεννήσει η τύχη μου.

Please? 

Έν είμαι πολλά καλά σήμερα. Έχω νεύρα, τζιαι δυσπιρκώ. Εβαρέθηκα να είμαι μακρυά. Έφτασα στο σημείο να μεν ηξέρω αν τελικά θέλω να φύω τζιαι να ρτω τζιαμέ ή αν θέλω να έρτεις εσύ δαμέ. Που την άλλη λαλώ εν η πελλάρα μου, εν που με πιάνει η λιοψυσιά μακρυά σου τζιαι εν αντέχω να ξυπνώ μόνη μου πιον. Χάτε έλα. Έλα τζιαι εννα σάσουν ούλλα. Έλα, λαλώ σου. Εκρύανεν το πλευρό μου, εβαρέθηκα μόνη μου. Εν έσιει τίποτε ενδιαφέρον αν δεν είσαι δαμέ να σου το λαλώ. Μεταχολιέται τζιαι η μάνα μου ότι είμαι νευρική τζιαι εν μπόρει να μου κόψει καμμιάν κουβέντα. Τζιαι θεωρώ το αστείο να πω ότι εν που είσαι μακρυά μου, εννα γελάσει τζιαι εννα μου πει να πάρω υπομονή. Ένι μπόρω όμως. Εννα πνυώ άμα εν με φιλάς κάθε πρωί να με ξυπνήσεις τζιαι εν με αγκαλιάζεις τη νύχτα στο κρεβάτι. Εννα πνυώ λαλώ σου. Ξυπνώ τζιαι νιώθω ότι κάτι μου λείπει. Νιώθω λειψή, καταλάβεις το; Νιώθω μισή. Έλα λαλώ σου. Δαμέ είμαι, εν ταράσσω να πάω πούποτε, υπόσχουμαι.

I miss the smell of hot black coffee in a slightly cold and empty house and the feeling of walking towards the balcony with my socks on. Without letting no light come inside though. Just the warm rays of sunshine of yet another dawn.

1. Στην αγαπητή κυρία ταμεία του πολυσούπερμαρκετ με τις wannabe σοβαρές διαφημήσεις:
Άμαν σου λαλώ κάτι δεν εμπήκε στη σακκούλλα με τα πράματα μου, σημαίνει δεν εμπήκε. Επλήρωσα το τζιαι εν το έπιασα. Άρα θέλω το. Επιχειρήματα τύπου 'εν μέσα βαθκιά μες τη τσέντα τζιαι εν το είδες' εν στέκουν άμαν μιλούμε για τη μέση τσεντούα σούπερμαρκετ τζιαι όι για πιθάρι.

2. Σε ποιάν εφημερίδαν μπόρω να έβρω 'καλές' αγγελίες για δουλειά; Πέραν που το internet που το ψάχνω συνέχεια, υπάρχει καμμιά εφημερίδα που να μεν έχει μόνον αγγελίες για ανειδίκευτους;

3. Θέλω να πετάξω τώρα. Τώωρα όμως. Ισχύει ότι άμαν κλείσεις εισήτηριο με τη cyprus τζιαι μετά 'αφήσεις το ανοιχτό' γιατι εν εμπορούσες να το χρησιμοποιήσεις -τζιαι επειδή άμαν το ακύρωνες έπιανες αρχίδια πίσω- μετά πρέπει να το χρησιμοποιήσεις 'ως έχει' τζιαι όι ξεχωριστά το πίεννε έλα;;

Τον τελευταίο τζιαιρό άρκεψα να συνειδητοποιώ το μέγεθος του αριθμού των Κυπραίων που κάμνουν πλαστικές εγχειρήσεις/botoxούθκια κλπ. Ως επί τω πλείστω ακούω για κορούες μιτσιές των 22-26. Στην αρκήν ενόμιζα εν μειοψηφία αλλά τα γεγονότα αποδεικνύουν μου πως έννεν. Σόρρυ ας πούμεν αλλά εν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό "αν δε σου αρέσκει αλλάσσεις το". Ούτε το να μαζεύκεις λεφτά για την πλαστικήν των ονείρων σου. Ίνταλος, εννα γινούν ούλλες με πρισμένα σιείλη (aka πιπποσιειλούδες), πλαστική μούττη τζιαι μεγάλα βυζιά;;  Δηλαδή, να χαρείς, εν τούτη η μέση Κυπραία τωρά;

Θέλω να σε αγκαλιάσω τζιαι να σε σφίξω. Αν τζιαι όσο τζιαι να σε σφίξω στο τέλος πονώ εγώ τα σιέρκα μου τζιαι εσύ τίποτε. Θέλω να νιώθω μόνιμα στα σιείλη μου την αίσθηση των δικών σου. Να σε κνίθω στη ράσιη όπως σήμερα την ώρα που φκαίνεις που το μπάνιο τζιαι γεμώνει ο διάδρομος ατμούς. Τζιαι να με βάλλεις να κάθουμαι πας τα πόθκια σου τζιαι να με αγκαλιάζεις τζιαι να με χαϊδεύκεις όπως το μωρό.

I wish:
that times are truly changing this year
that tomorrow you'll start being what I loved
that this is the start of my happy era.

And I'll drink to that alright.