Τούντες τελευταίες μέρες νώθω ότι πιάνω πολλά subliminal messages. Θωρώ σημάθκια παντού.
Τζιαι νώθω νάκκον ταραμένη. So, whatever you are, come out and talk to me.

Ίνταλος περνά ένας χρόνος. Το δέκα το καλόν έννεν? Ας πούμε. Προσπαθώ να τα ζυγίσω, να δω τι μου έδωκεν ο χρόνος, ποιες ήταν οι καλλύτερες γεύσεις, ποια τα πιο έντονα χρώματα, ποιες οι καλλύτερες φωτογραφίες. Αρέσκει μου να το κάμνω τούτο. Διά μου τροφή για σκέψη τζιαι επαναπροσδιορίζω κάπως τα ποιος-πού-πότε-γιατί μου.


Το δέκα το καλόν εν ήταν σίουρα. Ήταν το δέκα το απότομον. Ούλλη η χρονιά ήταν σαν έναν bungee jumping. Τους πρώτους τρεις μήνες ήμουν τζιηπάνω τζιει με ούλλον τον εξοπλισμό, τζιαι εκάρτερουν τζιαι πώς εκαρτέρουν να ππέσω. Τους υπόλοιπους τέσσερις άρκεψα να σκέφτουμαι άτζαπις σου είμαι πολλά ψηλά, εδίσαν με καλά? Τζιαι μετά έππεσα. Τζιαι κάπου στον έννατο εβρέθηκα στα μισά της διαδρομής φοητσιασμένη ότι εννα δώκει η κκελέ μου στη γη. Τζιαι τωρά, δεκέμβρη μήνα, είμαι στην καλή τη φάση, τζιαμέ που αναπηδά το σσιοινί τζιαι καταλάβεις ούλλη τη χαρά τζιαι τη μαγεία της υπόθεσης.

Ποντάρω στο έντεκα. Δηλαδή, να χαρείς, κανεί πτώσεις.

Άτε πάλε.
Λαλείς;

I want to have a small house with a big garden and a comfy backyard. With you in it. And children looking like you.
There. I said it.

Ήβρα το αγνοούμενον εικοσάευρο μαζί με ακόμα έναν εσώρουχο στην άλλη τσέντα.
Νομίζω εν ώρα να ψάξω τζιαι τες υπόλοιπες τσέντες. Μπορεί να βρεθεί τζιαι κανένα σουτιέ.

If you (feel that you) know what's right for you although with a quite high risk and if everybody else thinks you're wrong...Well, what is it that you do? Fuck 'em all?

Έσπασα το remote control
Έσπασα τα κλειθκιά της πόρτας aka εννα μείνω πόξω
Έσπασα το τζιαμούι του ερμαρκού του μπάνιου
Έσπασα το αγαπημένο μου κολιέ
------------
Έχασα την καρτούα του 24ωρου dvdάδικου
Έχασα έναν εικοσάευρο που ήταν στην τζιεπούα της τσέντας της μαύρης
Έχασα έναν πακκέτο δρακουλίνια
Έχασα στο Trivial
------------
Ήβρα έναν παλιό συναρμολογούμενο transformer
Ήβρα τις κόλλες συλλογής μου
Ήβρα τις φωτογραφίες φίλων που με ξεγράψαν. Fuck 'em.
Ήβρα το εσώρουχο που μου έλειπε στην μαύρη τσέντα που έχασα το εικοσάευρο.

Πόσες ευκαιρίες διάς; Πόσες να δώκω;
Πόσο αξίζει να σε περιμένω/βοηθήσω να σε αλλάξεις;
Πόσο μαλάκας θα γίνω ελπίζοντας;

Αναγνωρίζω ότι εσκάτωσα πολλά πράματα στη ζωή μου.
Σε τούτη τη φάση προχωρώ με τη ράσιη μου γυρισμένη στο τωρά τζιαι βλέπω τζιοίνα ούλλα που επεράσαν.
Έφυα που δαμέ απελευθερωμένη που επιτέλους εμπορόυσα να κάμνω τη ζωή που ήθελα χωρίς να νιώθω ότι έπρεπε να δικαιολογηθώ/να δώσω λοαρκασμό σε κανέναν. Τζιαι το τι άφησα πίσω μου εν με ενδιέφερε ποττέ γιατί εθεωρούσα ότι εν θα έρκουμουν πίσω. Όι σύντομα τουλάχιστον. Έχτισα τη ζωή μου με δικούς μου νόμους, δικά μου θέλω. Εν τζιαι ήταν εύκολα αλλά έπαιζα με δικούς μου όρους τότε. Τζιαι όσα εμείναν πίσω εχλέβασα τα, εταπέλλωσα τα ως "μη ζωή μου" τζιαι εν εχρειάστηκε να ασχοληθώ ποττέ μαζίν τους.
Ενικήθηκα που τες ανάγκες μου.
Εν εφαντάζουμουν ότι εννα έρκουμουν πίσω τωρά. Εν ήταν στο πρόγραμμα. Η "ζωή μου" επέθανε μέσα σε λλίες μέρες τζιαι γω εβρέθηκα κάπου που νιώθω ξένη. Κάπου που οι δικοί μου όροι εννεν εφαρμόσημοι, κάπου που είμαι -πλέον- πολλά διαφορετική για να αφομοιωθώ. Τζιαι πρέπει τωρά να ξιχάσω τον κόσμο μου, να (ξανα)μάθω τους κανόνες δαμέ, να (ξανα)παίξω με τους όρους των υπολοίπων.
Αννεν αλήθκεια ότι ο τροχός γυρίζει τζιαι ό,τι κάμεις εννα το πάθεις τζιαι όσα έκαμες εννα τα έβρεις μπροστά σου, τότε σημαίνει τούτα ούλλα εν η τιμωρία μου. Τότε σημαίνει είμαστεν ίσια ίσια τζιαι τότε σημαίνει ξεκινώ ξανά με καθαρό μητρώο.
Νιώθω χαμένη. Ανύμπορη. Προτιμώ να μεν αναλύω τίποτε σε τούτη τη φάση, να μεν επεξεργάζουμαι, πράμα που με κάμνει να γίνουμαι/φαίνουμαι αδιάφορη. Εν διώ πολλή σημασία στα όσα μου λαλείς, εν σε ρωτώ πράματα, εν σε ρωτώ αν είσαι καλά. Τζιαι θέλεις κουβέντα αλλά κάμνω ότι εν το θωρώ. Γίνουμαι νευρική, χάννω την υπομονή μου. Αδυνατώ να δώσω συμβουλές, αδυνατώ να συμπάσχω, αδυνατώ σχεδόν να νοιαστώ. Πρέπει να (ξανα)βρω τον εγωισμό μου τζιαι μέχρι τότε αδυνατώ να ισορροπήσω.

My time to go. It's about now. Off I go.