Αναγνωρίζω ότι εσκάτωσα πολλά πράματα στη ζωή μου.
Σε τούτη τη φάση προχωρώ με τη ράσιη μου γυρισμένη στο τωρά τζιαι βλέπω τζιοίνα ούλλα που επεράσαν.
Έφυα που δαμέ απελευθερωμένη που επιτέλους εμπορόυσα να κάμνω τη ζωή που ήθελα χωρίς να νιώθω ότι έπρεπε να δικαιολογηθώ/να δώσω λοαρκασμό σε κανέναν. Τζιαι το τι άφησα πίσω μου εν με ενδιέφερε ποττέ γιατί εθεωρούσα ότι εν θα έρκουμουν πίσω. Όι σύντομα τουλάχιστον. Έχτισα τη ζωή μου με δικούς μου νόμους, δικά μου θέλω. Εν τζιαι ήταν εύκολα αλλά έπαιζα με δικούς μου όρους τότε. Τζιαι όσα εμείναν πίσω εχλέβασα τα, εταπέλλωσα τα ως "μη ζωή μου" τζιαι εν εχρειάστηκε να ασχοληθώ ποττέ μαζίν τους.
Ενικήθηκα που τες ανάγκες μου.
Εν εφαντάζουμουν ότι εννα έρκουμουν πίσω τωρά. Εν ήταν στο πρόγραμμα. Η "ζωή μου" επέθανε μέσα σε λλίες μέρες τζιαι γω εβρέθηκα κάπου που νιώθω ξένη. Κάπου που οι δικοί μου όροι εννεν εφαρμόσημοι, κάπου που είμαι -πλέον- πολλά διαφορετική για να αφομοιωθώ. Τζιαι πρέπει τωρά να ξιχάσω τον κόσμο μου, να (ξανα)μάθω τους κανόνες δαμέ, να (ξανα)παίξω με τους όρους των υπολοίπων.
Αννεν αλήθκεια ότι ο τροχός γυρίζει τζιαι ό,τι κάμεις εννα το πάθεις τζιαι όσα έκαμες εννα τα έβρεις μπροστά σου, τότε σημαίνει τούτα ούλλα εν η τιμωρία μου. Τότε σημαίνει είμαστεν ίσια ίσια τζιαι τότε σημαίνει ξεκινώ ξανά με καθαρό μητρώο.
Νιώθω χαμένη. Ανύμπορη. Προτιμώ να μεν αναλύω τίποτε σε τούτη τη φάση, να μεν επεξεργάζουμαι, πράμα που με κάμνει να γίνουμαι/φαίνουμαι αδιάφορη. Εν διώ πολλή σημασία στα όσα μου λαλείς, εν σε ρωτώ πράματα, εν σε ρωτώ αν είσαι καλά. Τζιαι θέλεις κουβέντα αλλά κάμνω ότι εν το θωρώ. Γίνουμαι νευρική, χάννω την υπομονή μου. Αδυνατώ να δώσω συμβουλές, αδυνατώ να συμπάσχω, αδυνατώ σχεδόν να νοιαστώ. Πρέπει να (ξανα)βρω τον εγωισμό μου τζιαι μέχρι τότε αδυνατώ να ισορροπήσω.
Πριν από 1 ημέρα
14 σχόλια:
Γειά σου
Σε βλέπω προβληματισμένη.
Θες να προχωρήσεις αλλά σε εμποδίζει το παρελθόν, η μάλλον ο κόσμος που εσύ δημιούργησες για να κρυφτείς απο αυτό;
Σου εύχομαι μια πολύ γλυκειά νύχτα
Νομίζω παραπάνω το παρόν με εμποδίζει.
Then again...ένιξερω
Άρα το μέλλον εμποδίζεται απο το παρόν!
Αφού το παρόν είναι που σε εμποδίζει απο το να (ξανα)μάθεις, να (ξανα)βρείς και να (ξανα)παίξεις, τότε τι μπορούμε να κάνουμε για να το αλλάξουμε;
Να κάμω καινούριο παρόν. Χα; Έννεν έτσι που πρέπει να πω; Τζιαι μετά να ανάψει μια λαμπούα που πάνω που την κκελέ μου τζιαι να συνειδητοποιήσω ότι ήβρα out of the blue τη λύση στα προβλήματα μου.
Χμ,
Πρέπει! - Βρίσκω την λέξη αυτή ενδιαφέρουσα και συνάμα αποκρουστική.
Δεν με ενδιαφέρει αυτό το οποίο πρέπει να πείς.
Με ενδιαφέρει όμως αυτό το οποίο θέλεις εσυ να πείς.
Μήπως η αναζήτηση σου περιστρέφεται γύρω απο το γεγονός οτι προσπαθείς να ισορροπήσεις τα δικά σου θέλω μαζι με τα πρέπει των άλλων;
Umm.Good luck?
Masterious, εμμμ όι. Τα πρέπει των άλλων εν πολλά πολλά κάτω στη λίστα.
Θέλω να πω ότι εν μπερδεμένα τα θέλω μου με τα πρέπει μου.
Ώσπου γράφω συγχύζω με παραπάνω.
Passenger κάποτε διάς μου την εντύπωση ότι κάθεσαι σε ένα θρόνο τζιαι απαντάς βαριεστημένα στις προσπάθειες των γελοτοποιών να σε διασκεδάσουν. Έννεν έτσι που μου είπες τζιαι συ μια φορά;
Ε σκέφτου να είμαι εγώ πάνω σε ένα θρόνο στην μιαν μερκά του δωματίου τζιαι εσύ να είσαι πάνω σε ένα θρόνο στην άλλη μερκά - βασιλιάς τζιαι βασίλισσα ας πούμε - τζιαι στη μέση να εν οι γελοτοποιοί.
This comment thread is getting a bit weird. I'm out.
@ The Passenger: I hope this is not your way of saying that you want a flower as well. Are you? :)
Ok, I have a feeling it's about time that I say something.
Ululant, this is starting to freak me out. No more flowers. No more heart talking.
Καλάν έσβησα το! And I have already started taking my walk of shame with my head bowed down!
Όντως διακρίνω μια εσωτερική πάλη μέσα σου.
Σε βλέπω όμως κουρασμένη.
Θα ηθέλες να συνεχίσουμε την συζήτηση μας μια άλλη φόρα;
Ναι εν νάκκον ζόρικη για κυριακήν ημέραν εν τερκάζει
Δημοσίευση σχολίου