Εντάξει. Εννα κάτσω σε μιαν καρέκλα τζιαι υπόσχουμαι ότι εν θα κινούμαι καθόλου τζιαι να περνάτε ένας ένας να μου διάτε μιαν πατσαρκά να φκάλετε το άχτι σας πέρκι πήξει ο νους μου. Έννεν έτσι που σκέφτεστε; Άτε να δούμεν α.

So ναι, αποφάσισα το. Μετακομίζω. Όι ακόμα, αλλά εννοώ αποφάσισα το. I mean, η ζωή εν μιτσιά έννεν; Τζιαι ποια εν η ουσία να αναβάλλεις κάτι αφού εννα το κάμεις έτσι τζι'αλλιώς; Ή ποια η ουσία να καταπιέζεις τζιοίνα που θέλεις αφού εν σταματάς να τα θέλεις; Τζιαι το πολλύν πολλύν τι, να το μετανιώσω; Ε χάτες, ίνταμπον να γινεί, για εννα μετανιώσω που εννα το κάμω, για που εν θα το κάμω.

 Ένα θέμα εν ότι εννα πρέπει να βάλω γραμμή για ίντερνετ τζιαμέ τζιαι ένιξερω πόσον τζιαιρό παίρνει τζιαι αννεν φασαρία.

Things to write and think about.
Counting love and its parables.
I feel all the things I used to feel but they feel different.
It's been a while
Ποια πράματα θυσιάζεις; Ποια εν τα λλιόττερο ασήμαντα;
Θυσιάζεις ας πούμε φιλίες; Θυσιάζεις οικογένεια; Θυσιάζεις σχέσεις παντός είδους; Την αγάπη ας πούμε θυσιάζεις την;
Εγνώρισα μιαν κοπέλλα πριν λλίες μέρες τζιαι μέσα στα δέκα (10) λεπτά που εμιλούσαμε είπε μου "το μόνο που θέλω εν μια ουσιαστική σχέση, τα άλλα έχω τα, αλλά τζιαι που τα έχω εν έσιει σημασία άμα εν τα μοιράζουμε". Εγώ εμίλουν της για δουλειά τζιαι δοκτοράτα τζιαι τζιοίνη είπε μου το πιο απλό πράμα. Τζιαι έμεινα μαλάκας τζίντην ώρα. Ας πούμε, τούτο είπε μου το μια κοπέλλα που εν ήξερα καν. Τζιαι εγώ τι κάμνω; Έχω την ουσιαστική σχέση τζιαι πετάσσω την γιατί θεωρώ ότι έννεν σημαντική; Έχω την τζιαι φοούμαι να την απολαύσω άμπα τζιαι χαλάσει;΄
Έτσι για λλίο επίστεψα ότι εν πολλά πιο απλά τα πράματα απ'ότι τα κάμνουμε.

What to do when a man drops to his knees
                      
a.       Think he’s passed out from the knees down
b.      Worry about the dust on his jeans
c.       Kneel along
d.      Nothing?

Could it be.
That this 35m² place will be the one I'll call home.
The times have changed.
The tides have been muted.
Today’s storm. Tomorrow’s sunshine.
The tendency to over-rationalise things. And actions.

The deeds will do the deep dispute.
A day deranged and dyed all doe.

I was about to move. And then I stopped.
I was about to stop. And suddenly I moved a little.
How can my expectations grow and shrink at the same time?
They grew for today I found out I should come to terms with my needs. And they shrank for this means I have nothing more to hope for; nothing to negotiate, nothing to change.
So I just accept me the way I am. I take me for granted. I remain faithful to what I’ve been so far.
Or I just learn by heart a new poem.

Είμαι σκατά σκατά σκατά. Είμαι νεκραναστημένη εκατό φορές.
Λειτουργεί;
Εν η σιειρόττερη φορά. Ούτε εγώ εν μου καταλάβω.
Θέλω. Εν πρέπει. Μα θέλω. Μα εν μπορείς. Εν μπορείς.

Can you exit a mode once you’ve entered it?
Επειδή σαν να τζιαι σκέφτουμαι να αλλάξω χρώμα νυσιών.
Which makes me think how much I like this one. Or if I’d really be better with the previous one if I just started using intensively a base and top coat.

Σκέφτουμαι αύριο, δηλαδή σήμερα, να φάω γύρο. Θέλω κάτι παχυντικό να με πιάσει.
Νομίζω εμπήκεν επίσημα το καλοκαίρι. Ήβρα την πρώτη κατσαρίδα πόψε.

Εψές έθελα να φκω τζιαι να γνρίσω έναν πλάσμα που να ταιρκάζουμε πολλά τζιαι να μιλούμε συνέχεια για διάφορα, ή να μεν μιλούμε τίποτε αλλά να ξέρουμεν ότι ταιρκάζουμε πάλε. Αντί αυτού, εβαρέθηκα πάλε τζιαι άρκεψα να πίννω πάλε. Εν θυμούμαι σίουρα ίνταλος ήρτα σπίτι. Το πρωί πάντως εσυνειδητοποίησα ότι άφηκα τέσσερα (4) φώτα αναμμένα τζιαι ετιτσιρώθηκα τέλια που τη μέση τζιαι κάτω τζιαι ετζιοιμήθηκα έτσι. Αν έμπαινα σε λάθος σπίτι εννα υπήρχεν κάποιο ενδιαφέρον τουλάχιστον.

Lilies

Here and there

A little bit further

Over there too

There’s a couch and probably a carpet too. Nothing else. It’s just a house. But it means so much.

I’m getting darker again.

Helium feelings sorted out

Sabotaged schedules of a loner’s freedom

And now what

back to the base

Laughing out loud

I need a diagnosis on fingers getting terribly swollen during jogging. I’m too bored to google.

I think there’s a possibility of me getting married by the end of this year. Just a slight one. Or having a nervous breakdown. Who knows, maybe both.

There is a quite notable number of yucky middle aged men jogging out there.

I’m feeling stupid these last couple of days. Plus I’m growing older. Older and stupider. It sucks.