Μη μου τους κυκλους ταρασσε

Ένιξερω τι εν πιο δύσκολο. Να αναλογίζουμαι ίντα απαίσιος ήταν τούτος ο χρόνος ή ότι τζιαι ο επόμενος εν έσιει ιδιαίτερες προοπτικές να αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο. Νομίζω ότι το μόνο σταθερό στη ζωή μου εν η ύπαρξη τζιαι η σύγκριση άσχημων καταστάσεων. Κάθε φορά εν μια έκπληξη ποια που ούλλες εννα νικήσει. Κάποιες ας πούμε κερδίζει το outsider.

Άτε να δούμε. Εννα έρτει ο χρόνος, εννα φορήσουμε κανένα χαμόγελο για κανένα μήνα ώσπου να δούμε που γυρό ούλλους τους γνωστούς τζιαι να τους πούμε τουλάχιστον -ναι- μια φορά ‘χρόνια πολλά’ τζιαι μετά να ξαναρκέψουμε που την αρκή.  Εβαρέθηκα τη μονιμότητα της άγευστης ζωής μου. Ναι αλλο λλίο εννα ακουστεί τζιαι εμπνευσμένο τούτο. Ώρες ώρες νομίζω ότι έχω καμμιά γονιδιακή ανωμαλία τζιαι εν είμαι ευτυχισμένη. Ότι ας πούμε I can’t fight it. And it’ll never ever end. Period.



305 αναρτήσεις λαλεί. Έτσι. Γιατί σπάζουν μου την σήμερα οι στρογγυλοί αριθμοί.

He was warm and distant.
And looked good naked.
Ha.

I just need to lie down and die.
I don't care for holidays. I just need to
Great. I forgot.

Life would be less complicated if people were less. The more the people, the more the problems.

My dreams got an upgrade.
Reports:

Τον τελευταίο τζιαιρό θωρώ τη φάτσα μου στον καθρέφτη τζιαι εν μου αρέσκει. Άμα με δω άβαφη δε, φαίνουμαι μου γερασμένη. Ένιξερω αννεν η ιδέα μου. Αλλά εν γίνεται να είμουν πάντα έτσι. Έννεν ότι είμαι μεγάλη, αλλά σαν να τζιαι άρκεψεν τζιαι αλλάσσει το δέρμα μου, εννεν έτσι τσιτωμένο πιον. Σαν να τζιαι εμαλάκωσε. Με την κακή έννοια.
Εν τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια;
Μην είναι ο χρόνος; Μην είναι η διάθεση;
Ας πούμε τωρά άμα λαλώ την ηλικία μου, λαλούν μου 'μα σοβαρομιλάς;'. Έτυχε μου θκυο-τρεις φορές. Τζιαι με άντρες τζιαι με γεναίτζιες. Έννεν ότι είμαι μεγάλη, επαναλαμβάνω, νομίζω απλά ότι έσιει αρκετή διαφορά η actual ηλικία μου με την ηλικία που φαίνουμαι. Εννοώντας ότι φαίνουμαι πιο μιτσιά αλλά πάλε, άμαν ο απέναντι σου γρυλλώνει τα μάθκια που του λαλείς να προσθέσει 5-6 χρόνια στην καλύττερη περίπτωση, εν λλίο περίεργο.

Αυτά τα σημαντικά σήμερα.

I'd like to take a shallow minute and just say that
There sure are some hunks out there.

Μπόρω τζιαι κυπριακά.
Έσιει ακόμα κόμματους να κυκλοφορούν.

- Αν εξαιρέσεις ένα λικέρ πόμπα με περιεκτικότητα 50%, έσιει ένα-θκυο μήνες που το αλκοόλ έκοψα το.
- Αν προσποιηθώ ότι ο στόχος ήταν να γινώ φουγάρο, επέτυχα το τζιαι τούτο.
- Επίσης εκατάφερα να χάσω τη ψυχραιμία μου πάνω που 3 φορές τον τελευταίο μήνα.
- Τζιαι να χάσω ένα σακάκι.
- Τζιαι να γίνω κάτι που εν ήθελα. Μια jacket-loser.

Ένιξερω αννεν τούτα που γίνουνται τον τελευταίο τζιαιρό, αλλά εσκέφτουμουν ότι αν πάθω ποττέ τίποτε εν τζιαι εννα με γυρέψει κανένας ούτε εννα μάθει κανένας ίνταμπου εγίνηκα. Εμένα, τη διαδικτυακή μου ταυτότητα ας πούμε. Εν τζιαι εννα καταλάβει κανένας ότι επέθανα, απλά εννα νομίσουν ότι επαρέτησα να γράφω. Τζιαι ένιμπορω να προγραμματίσω ποστ γιατί ένιξερω πότε εννα πάω.

I've changed my whispers to a different anthem
but my hometown's still off the beaten track.