Μη μου τους κυκλους ταρασσε

I cannot understand how there can be so many difficulties when it comes to two people being together. And I cannot understand whether they ever end. And say I am, I stand, at the point of departure for a journey stress-free, obstacle-free. Say I am standing right there. And the road behind me has been rough and bumpy. I can run towards the forest, I can get lost into 'the heart of darkness'. I can. I could. And then there's the road ahead. No sign to lead my way, no one passing by to inquire about directions. It's just there, a road in front of me waiting to be walked. I cannot remember how exactly I've ended up on this road. I only remember I kept on walking and running it in the hope that something was waiting for me on the other end. Because I once believed that the road led to a meadow where the smell of lemon trees would force its way up my nose, through my fingertips.

Εν έναν περίεργο πράμα. Μπορώ να πω με σιγουριά πλέον ότι έζησα μια βδομάδα ευτυχίας. Αλλά τελικά εν μου έκατσε. Τελικά εγύρισεν καταπάνω μου. Σκατά. Σιειρόττερα τωρά.

I won't really bother with the direction of the clip.
I just like the song.
Love it.
Black sheep rule.

Ναι ναι. Νέα αρχή. Νέος χρόνος. Νεά διάθεση. Ούλλα τα νέα, λες τζιαι ξαφνικά επειδή το κινητό εννα γράφει άλλη χρονολογία ενναν τα πάντα διαφορετικά. Εν απίστευτο το πόσο ανάγκη έχουν οι αθρώποι να πιστέψουν σε έτσι τύπου μαλακίες.
Νομίζω ότι ο χρόνος ήβρε με σε πολλά καλή διάθεση. Μετά εμετεξελίχθηκε σε 'έμεινα χάσκοντας' φάση. Μετά θυμωμένη. Ε καλά. Ενναν καλός όμως. Όι επειδή 'εν νέα χρονιά'. Απλά σαν να τζιαι εγίνηκα 'νέα' εγώ. Εν πολλά ωραία τζιοίνη η αίσθηση να ξυπνάς τζιαι να μεν σε κόφτει τίποτε. Να φακκά ο άλλος πάνω του τζιαι συ απλά να χασκογελάς όπως την Cruella Deville. Η λέξη μου για φέτος εν μια: αυτάρκης.

I dont know how they do it. Fuck ας πούμε. They're supposed to be more attractive. Fuck.