Σπίτι μου. Κουρασμένη τζιαι ταλαιπωρημένη. Σπίτι μου ομως.
Τζιαι σαν τους γονιούς μου εν έσιει. ούτε σαν τη γιαγιά μου. Το δύσκολο για μένα έννεν που λείπω, εγώ μια χαρά περνώ. Το δύσκολο εν που τους θωρώ να στεναχωρκούνται. Εμάθαν με να είμαι δαμέ. Εγώ πρέπει να φίω όμως. Τζιαι σφίγγεται η καρκιά μου τζιαι που τους θωρώ να μετρούν κάθε λλίο τες μέρες ανάποδα άμπα τζιαι φκει τους καμιά παραπάνω τζιαι χαρούν λλίο.
Σπίτι μου. Ήντα καλά.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kalwsorises!

efxaristo se kalioush :)

Δημοσίευση σχολίου