Μη μου τους κυκλους ταρασσε

Καρτερά με να φίω, να πάω μαζί του, τζιαμέ, να ριζώσω στες ρίζες του. Ενιξερω γιατι νιώθω τούτο το αίσθημα του εξοστρακισμού που εξαναείπα, τούτο το rootlessness, ενιξερω πώς αλλιώς να το πω. Φοούμαι το αλλά έχω το τζιαι ανάγκη να νιώθω ότι θέλει με τζιαμέ. Οι μισοί αθρώποι που με ξέρουν λαλούν μου ότι κάμνω πάντα του τζιεφαλιού μου τζιαι λειτουργώ παρορμητικά χωρίς να σκέφτουμαι τες συνέπειες. Οι άλλοι μισοί λαλούν μου ότι έχω τετράγωνη λογική τζιαι σκέφτουμαι τα ούλλα δέκα φορές πριν τα κάμω. Κάποιος με περιπαίζει.
Τόσον τζιαιρό έθελα να σταματήσει ο χρόνος ώσπου να φέρω τα μίλια μου, τζιαι μετά να συνεχίσω πάλε που τζιαμέ που έμεινα για να ξέρω πώς τα να χειριστώ ούλλα. Άφηνα το χρόνο να περνά τζιαι το μόνο που έκαμνα ήταν να μαραζώνω τζιαι να δισπυρκώ για τζιείνα ούλλα που εν μπορώ να κάμω. Αυτολύπηση. Το χρόνον ότι τζι'αν κάμεις εν τζιαι εννα τον σταματήσεις ποττέ. Εννα μιαλίνεις, εννα γεράσεις, εννα κάμεις λάθη, εννα πέσεις χαμέ τζι'εννα φάεις τα μούτρα σου. Εν μες στο πρόγραμμα, μεν συντρομάσσεσαι κάθε φόρα. Το χρόνον εν μπορείς να τον πολεμήσεις, μπορεί να πολεμήσει τζιείνος για λλόου σου όμως.