Μη μου τους κυκλους ταρασσε

Εσπάσαν τα υδραυλικά της κουζίνας. Εν μπορώ να πλύνω τίποτες. Ο υδραυλικός τάχα ήρτεν εχτές-εν τον είδα, εν τον άκουσα- αλλά οι γαμοσωλήνες στάσσουν πάλε. Τζιαι για κάποιον περίεργο λόγο η βρύση εζάβωσεν. Νννναι. Τι άλλο; Μα φυσικά. Κάθε φορά που αννοίω ή κλείω την πόρτα μου πετάσσουνται διάφορα μεταλλικά πράματα που πάνω. Τωρά είμαι σε αναμονή της βίδας πάνω αριστερά. Να μεν ξιχάσω επίσης ότι το κινητό μου αποφάσισε να μεν ξαναφορτίσει τζιαι να λειτουργεί με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, βλέπε ηλιακή. Τζιαι ότι το λάπτοπ μου αναβοσβήνει όποτε του καυλώσει τζιαι το ίντερνετ εν αργό τζιαι εν μου αννοίει επιλεκτικά κάποιες σελίδες. Α, εξίχασα τους δίπλα. Τέσσερις το πρωί. Πάρτυ. Oh yes.
I got a feeling...ότι κάτι καλό μου επιφυλάσσει τούτη η βδομάδα.

I need something to wake me up. Cos I'm getting horribly irrational here. As if nothing actually works. But in reality it does. So if everything works alright then why the fuck am I being nuts? Fuck, something's wrong with my head. I need you to calm down. Calm down. If it's just the fact that I need vacation, I can deal with it. But what if it's permanent? What if this is my permanent state of mind? No, no, no. It can't be that. I need to calm down. Why does it always have to involve crying for fuck's sake?

Εν υπάρχει τίποτε να με φωτίζει τούτον τον τζιαιρό.
Άγχος, πίεση, δουλειά, τζιαι πάλε που την αρκήν. Τζιαι ο χρόνος...ο χρόνος εν θα μου φτάσει ποττέ.
Θέλω να φύει το καλοτζιαίρι, να φύει να ησυχάσω. Εν τζιαι μετανιώνω για τίποτε, στο κάτω κάτω οι επιλογές μου ως τωρά αποδειχτήκαν σωστές αλλά πάλε...αλλά πάλε εν την αντέχω τη γαμοπίεση του χρόνου τούτου. Ούτε το κορμί μου αντέχει την. Ακούω το που μου φωνάζει.
Θέλω ένα φως. Θέλω βιταμίνες. Θέλω να μπορώ να τζιοιμούμαι χωρίς εφιάλτες.

Εν παράξενες τούτες οι μέρες. Όπως κάθε φορά.
Κάμνουν σε να τα εξομολογείσαι ούλλα, να μεν αφήνεις τίποτε.
Προκαλούν σε να λυτρωθείς.

Ωραίες μέρες.

And it's only when you're gone, and away, your ghost runs through me in that special way

I wanna get out of here. I wanna breathe.
I wanna get out.
I need to get out, do you hear me?
I need to get out of here.
Let me out.
Just...please. It's been too long.
Too long since you've sang that song to me.

Leave me babe. Go away. Leave me be.

I need you to be noisy. Really noisy.
Cos I'm about to go quiet and I need you to bring me back.
This is my time now and I need you to do it.
Or else it's just not fair.
I need you to look after me. I need you to make sure I'm always here.
I need you to keep talking to me. To make sure I don't fall asleep.
I'm about to fall. Fall hard.

Feeling that you might not wake up the next morning and no one will look for you. It doesn't matter that you did.


*Yeah, it's too soon to sum up the month but still what's your point?

* aka The black side of me*





*not a fan of the video but couldnt embed the other one

I'm not doing very well today. I feel I'm going to hell in a handbasket and it's all happening so fast I cannot control the fall. My mind's been playing tricks on me for a couple of days and now I'm in the scene where I'm trying to decide what to do next. Let myself go crazy or put me back together again.

It just doesn't feel right. Not today.
I'm sick and tired. Of every single bullshit. I'm tired of having to wait until september to get my life back on track. And of thinking that my summer will have nothing to do with what it's supposed to be.
I'm tired of stagnation. Of sleeping in a fucking single bed. Of anorgasmic conformists and self declared anti-conformists. I'm tired of just 'not being there'. Of getting on airplanes whenever it all feels so far. I'm just tired damn it. And I need a tiny taste of home.

I need a new light bulb.
And in case there's someone out there, my birthday is coming up so I need new shoes. A pair of nude wedges would do the trick.

I wonder. How long it would take to realise the seeds of despair have sprouted.
I planted.
You watered.
He fertilised.
We cut it.
You ate it.
They loved it.

Με έναν τρόπον περίεργον προσπαθώ να σου πω θκυο κουβέντες. Τζιαι ξέρεις με ότι άμαν αρκέφκω τες γενικότητες τζιαι τα αγγλικά σημαίνει δυσκολεύκουμαι.