Μη μου τους κυκλους ταρασσε

Εν μπορώ να γράφω ποστ περί καλοτζιαιρκού. Μοιάζουν μου καταθληπτικά. Να πω τι; Τι έκαμα; Πού επία; Να πω «τζιαι του χρόνου»;


Ο πιο σημαντικός Σεπτέμβρης της ζωής μου ως τωρά εν τούτος. Καρτερώ τον πολλή τζιαιρό. Το καλοκαίρι εν το τελευταίο πράμα που εσκέφτουμουν. Να φύει, να φύει...τζιαι έφυεν.

Τωρά εννα αρκέψουν ούλλα. Που την αρκήν, αγνήν τζιαι καθαρήν αρκήν. Όπως τα θέλω. Μπορεί τζιαι να γυρίσαν απότομα τα πράματα τζιαι να φοητσιάστηκα αρχικά αλλά έτσι εν καλύττερα τζιαι τωρά θωρώ το. Με τες αιφνίδιες αλλαγές πάντα πάω τα καλά παρόλο που τες φοούμαι. Είμαι ευπροσάρμοστη. Τάχα.

Καρτερώ. Καρτεράς με;