Μη μου τους κυκλους ταρασσε

Έπαθα εμμονή με τούντο τραγούδι.
Τζιαι το video αρέσκει μου επίσης. Εθύμιζε μου πολλά τα χρώματα τζιαι την αύρα τζιοίνου του προπέρσινου νομίζω σουηδικού θρίλερ. Εν τζιαι η κοπέλα σουηδέζα τζιαι ο σκηνοθέτης so fair enough.

Εντάξει, it's official. Ψάχνω για καινούριο σπίτι. Η Δρακουλίνα έσιει τζιαι τα όρια της.Εν η πρώτη φορά που γράφω για μένα στο τρίτο πρόσωπο. Ναι, ναι, ξέρω τι λαλούν. Εν με κόφτει. Ήθελα απλά να δω ίνταλος ακούεται.
Εντομεταξύ τελευταίως παθαίνω έναν πράμαν, νομίζω ότι κάμνω comments σε blogs αλλά μετά εν τα βρίσκω ενώ είμαι σίουρη ότι έκαμα. Μπορεί ναν η πυρά. Που τες 11 ως τες 3 νιώθω ότι ψήνουμαι όπως το γύρο. Ούτε ένα μεξικάνικο καυτερό της προκοπής εν μπορείς να φάεις με έτσι πυρά. Ούτε μιαν πικάντικη σκορδάτη μακαρονάδα με θαλασσινά. Έσιει τζιαιρό να φάω έξω εν η αλήθκεια.
Επίσης, εν μόνο στην περιοχή μου που κυκλοφορούν κουνούπια που σε κάμνουν τούμπανο; Αν δεις καμμιά μες το δρόμο με πρισμένο δεξί σιέρι τζιαι αριστερό πόδι εγώ είμαι. Μιλούμεν εγινήκαν όπως το ψουμίν που μπαίνει. Υπάρχει μια κατανόηση πάντως, στο φαρμακείο ας πούμεν άκουα "μα τζιαι συυυ; Τζιαι γωωω!" με αληθινό ύφος συμπαράστασης. Είμαι τζιαι λλίον αξιοθέατο βέβαια γιατί η κουτάλα μου εν συνήθως ψιντρατζιανή τζιαι τωρά φαίνεται μεγάλη διαφορά. Που σημαίνει όμως εν είμαι κυκλοφορίσιμη για παραλία σε περίπτωση που συχνάζουν μωρά τζιαμέ τζιαι φοηθούν. Εκτός αν πάω μακένζυ τζιαι παίξω το μποτιμπιλτερού with pills gone wrong.

Ήθελα απλά να σου πω ότι είσαι πίκρισσα τζιαι κομπλεξάρα. Τζιαι ψευδο-απελευθερωμένη τζιαι ψευδο-χίππισσα τζιαι ψευδο-επαναστάτρια. Είσαι ένα pseudo ολόκληρη. Pseudo.

Στο τελευταίο μου όνειρο οι κασεροκροκέτες εφκήκαν που το φούρνο τζιαι το αποτέλεσμα ήταν θκυο κορούες, for some reason όι δίδυμες, η μια με πράσινα μάθκια. Τούλαχιστον υπάρχει μια συνοχή σε τζιοίνα που θωρώ έννεν;

Εν τζιαι έχω πρόβλημα να πιαίννω δουλειά το πρωί τζιαι να ξυπνώ που τες 7. Αλλά άμα πρέπει να σηκωστώ να φίω που το σπίτι μου που νοικιάζω επειδή αθυμήθηκες τωρά να μας βάλεις το κανονικό το ρεύμα τζιαι πρέπει να βουρώ στην αηκ για να βάλω το λοαρκασμό στο όνομα μου την ίδια μέρα επειδή εξίασες να μου δώκεις το χαρτί πιο γλίορα, με κίνδυνο στην τελική να μεν έχω ρεύμα επειδή τούτον έπρεπε να γίνει πριν αρκέψουν οι εργασίες, τότε ναι, έχω πρόβλημα. Τζιαι κάτι μου λαλεί εννα σιεις τζιαι συ. Όι, ακούετε τσας απειλητικό τούτο.

It seems ότι κάθε καμμιά θκυο μέρες εν έχουμε ρεύμα. Σήμερα εν θα χουμε ως το απόγευμα τάχα μου.
Πολλά νεύρα τελευταίως. Πολλά.
Άρκεψα τζιαι θυμώνω πολλά με πολλύ κόσμο.
Με τζιοίνη που εν αγενής χωρίς λόγο τζιαι συμπεριφέρεται γαουρίσιμα, με την άλλη που κλαίεται αιωνίως για λεφτά αλλά διά άνετα σαράντα (40) ευρώ την ημέρα σε αχρείαστα ρούχα (τζιαι ναι, θεωρώ τα πολλά τα 40, γενικά θεωρώ υπερβολικό το να γοράζεις συνέχεια πράματα), με τον ιδιοκτήτη που ακόμα να μας βάλει κλιματιστικό, με τους γάρους γείτονες που κάμνουν φασαρία. Πρέπει να εξομαλύνω την κατάσταση.

Το σαββατοκυρίακο επία στο Havana τζιαμέ στη Λήδρας κοντά. Κάποιος μας είσιε πει ότι ο μπαρμαν εν πολλά καλός τζιαι κάμνει ωραία cocktails. H pina colada ήταν μια αηδία τζιαι μισή τζιαι η margarita πολλά ελαφριά. Εκνευρίζουμαι άμα ζητάς μαργαρίτα φράουλα τζιαι φέρνουν σου γρανίτα. Εγώ θέλω να νώθω την tequila στες φλέβες μου. Ο χώρος εν καλός γενικά, αν τζιαι λλίο μπερδεμένη διακόσμηση, τζιαι η μουσική εν καλή, which was a surprise, λλίον μπερδεμένη as well αλλά καλή.

Points:
-Τούτη η διαφήμιση η καινούρια της coca-cola θυμίζει μου το παλιό stepford wives.
-Η βασιλιτζιά μου άρκεψεν τζιαι μαρανίσκει.
-Θωρώ εφιάλτες πάλε. Είδα ότι έκατσεν το λάστιχο μου τζιαι ετρύπισε. Το πιο shocking ήταν ότι είδα ότι έκαμα δίδυμα που όμως είχαν τη μορφή κασεροκροκέτων στο φούρνο. Go figure.

Τελευταίως γνωρίζω πολλά εκνευριστικά άτομα. Άρκεψα να πιστεύκω ότι κάπου έχω κολλημένο ένα μαγνήτη τζιαι τραβώ τους.
Θέλω ένα νορμάλ εργοδότη. Ένα. On my terms anyway. Πού έσιει ρε κουμπάρε γαμώτο;

Ok το θέμα με το ιντερνετ εν το θωρώ για σύντομα. Λεφτά γιοκ  ακόμα so βλέπω με να κάμνω εισβολές στους δικούς μους σε καθημερινή βάση για αρκετό τζιαιρό. Σίουρα ούλλο το καλοτζιαίρι, μπορεί τζιαι παραπάνω. Εν πειράζει, εννα περάσουμε εννεν. Το μόνο που με ενοχλεί εν που εν μπορώ να θκιαβάσω τα μπλογκς που θέλω με την ησυχία μου. Emails σημαντικά εν καρτερώ που κανέναν άρα it’s mainly the blog thing. Επίσης εν μπορώ να πιάω το laptop τζιαι να πάω σε café πρώτον γιατί εν μπορώ να το κάμνω καθημερινά που θέμα οικονομίας τζιαι δεύτερον αν γράφω στο μπλογκ τζιαμέ εννα με πιάσει η ψύχωση ότι παρακολουθούν με.

------------

On other things, έχω ένα θέμα με τα χαρτομάντυλα. Ο δικός μου -or ένιξερω πώς να τον πω- έπιασεν έναν κουτί καφέ χαρτομάντυλα ακούεις. Personally, εν τζιαι πολλοκόφτει με για το χρώμαν τους. Φτάνει να μέννεν ροζ η κίτρινες. Όπως τζιαι να σιει, έπιασεν τζιαι έναν κουτί άσπρες φτηνές. Τις μεν καφέ έβαλεν τες πας τον πάγκο –χαρτομαντυλιέρα εν έχουμεν ακόμα- τζιαι τις δε άσπρες έβαλεν τες μες το συρτάρι. Και ερωτώ. Ποιον εν το point να πιάνεις καφέ χαρτομάντυλα άμαν εν θα τα χρησιμοποιήσεις τζιαι απλά να έσιεις να φαίνουνται, τζιαι που την άλλη τζιοίνα που actually χρησιμοποιείς να τα έσιεις μες το συρτάρι;

I think I’m turning into something weird.

---------------------

Εν αντέχω το attitude της γενιάς των 28-30something ‘εγώ ετέλειωσα English school’. Οι δήθεν μποεμ τύποι που ακούν μόνο ψαγμένη μουσική τζιαι περιφρονούν οτιδήποτε έσιει να κάμει με την πολιτισμικήν τους ταυτότητα. Οι ‘εγεννήθηκα σε λάθος  χώρα’ τζιαι οι ‘η Κύπρος εν πολλά μιτσιά για λλόου μου’. Fuck ρε. Κάτσε τη μάππα χαμέ.
Εντάξει, ένιξερω αν επανέλθω σε τούτο. I just had to take it out of my system.

Οι περιπέτειες μιας μετακομίσασας. Εσκέφτουμουν εχτές πόθεν καταλάβεις πότε εν η πρώτη φορά που κάποιος μετακομίζει τζιαι φέφκει που το σπίτι των γονιών του. Ας πούμε θωρώ τζιοίνους που ήρταν που κάτω μας. Διούν λεφτά στα πράματα που φαίνουνται τζιαι τα υπόλοιπα γοράζουν τα πιο φτηνά. Εντάξει, εν τζιαι αντρες. Τι τους κόφτει ας πούμε αν το μαχαιροπίρουνο εν τζιοίνο το φτανό του νοσοκομείου; Στο πρώτο σπίτι νομίζω λειτουργεί παραπάνω ο ενθουσιασμός να πιάσεις τα καλλύττερα, τα πιο ακριβά τα πιο γαμάτα πράματα τζιαι εν συνειδητοπείς ότι άμα νοικιάζεις, εν σάζεις ‘το δικό σου’ σπίτι αλλά το προσωρινό πριν πάεις στο δικό σου.