I’ve been thinking.
Με τους φίλους μου εν έχω πολλά κοινά μάλλον. Έχουμε διαφορετικά γούστα διασκέδασης, διαφορετικά ενδιαφέροντα. Θέλω ας πούμε να πάω στο χ τόπο/event τζιαι σκέφτουμαι ότι κανένας εν θα ενδιαφέρεται. Στη θεωρία βρίσκουμεν τα αλλά when it comes to έτσι πράματα, που θέλεις έναν πλάσμα να ενθουσιαστεί με κάτι τζιαι να θέλει να το κάμει με σιοίλια (1000), οι φιλίες μου πάσχουν. Τζιαι ok έσιει πραματα που μπορείς να τα κάμεις μόνος σου τζιαι εν σε κόφτει, αλλά έσιει τζιαι άλλα που εν μπορείς. Εν περιμένω να προσαρμοστούν στα δικά μου γούστα or something, απλά απογοητεύκουμαι που συνειδητοποιώ ότι εν μπορώ να κάμω τίποτε για το θέμα.
Ας πούμε στην προκειμένη φάση two of them are vacationing in Europe, another one is working his ass off, another one is busy δίνει το γάρο της, oh and there’s always the one who’s too obedient to have needs and the one who’s just bored. Μπορεί ναν η πυρά τζιαι παραπονιούμαι, ένιξερω. Maybe I’m too demanding. Maybe I should meet new people. Maybe I should have a beer. And relax. In a balcony.
3 σχόλια:
I understand
I feel you. I was there some months ago. Maybe it's time to meet new people or to convince them to try things you like, they may actually like them. It is hard but it is possible.
May-be.
Δημοσίευση σχολίου