Μη μου τους κυκλους ταρασσε

Every time this room feels your presence
it unwraps its gauzes opens up and waits.
As if you're transmitting some magical substances that'll cure its gashes.

Too solemn for day, too sweet for night,
Come not in darkness, come not in light;
But come in some twilight interim,
When the gloom is soft, and the light is dim

                                                             
William Sidney Walker

I would like to go on a daytrip; it doesn't matter if it's not somewhere special, just with good company. Every time I wake up and the weather's warm that's all I can think about. So I'm about to have a huge problem since I suppose it aint going to rain anymore.
I think I used to be more talkative at some point. But circumstances have changed. Changed my needs perhaps.
No, no my needs do exist. Maybe I'm becoming more selective with the things I share, or the time I share them. I'm not becoming secretive. Just self-contained maybe.
I don't like how this creepy crawly is crawling its way into me.

I dont understand.
Try english.
I cannot condemn myself to a life of worthlessness.
And what do you do. What do you do.
Αμαν ρε Δρακουλίνα

I'm not a fairy. Nor model-like. Nor angel in disguise. I'm not a femme fatale. I would never destroy a man. I think I'm sweet, and occasionally attractive. Not without make up though, no. you wouldn’t see me at the supermarket in my sweatpants and fall in love with me. Nuh-uh. Most of my boyfriends wanted me back and some have fought for it for a period longer than the one we were actually together. Most of have probably found someone else, someone better. Even if they don’t believe so it’s because I’d lured them into believing I’m perfect. That’s possibly the one thing I’m really good at. And that’s why I never let them back. Cos my imperfections have now become uncontrollable. I can act rather compellingly and cover it all up in formal situations. When things are calculated and predictable. In the rest, I mostly suck. So no, I cannot compete.

Ώρες ώρες ξιχάνω
ότι εν θα μείνει κανένας.

Ενιξερω τι εν σιειρόττερο. Με μιαν ανασκόπιση εκατέληξα τελικά στο ότι το 70% των αντρών στους οποίους αρέσκω εν νάρκισσοι ψωνάρες τζιαι το υπόλοιπο 30% εν απλά διαταραγμένοι. Συν τοις άλλοις, που τζιοίνο το 70%, το 80% εν fucked up. I wonder why.

Τελικά ούλλος ο κόσμος νευριάζει με. Ένιξερω αννεν εγώ που φταίω. Ας πούμεν, ok, ένα λογικό πλάσμα εννα σκεφτεί πως κάπου έχω πρόβλημα. Τζιαι μάλλον εννα σιει δίκαιο.
Απλά συνειδητοποιώ πως εννιά στους δέκα αθρώπους που γνωρίζω εν σκάρτοι. Είτε αποδεικνύεται με το πέρας του χρόνου είτε χτυπά καμπανάκι the minute I lay my eyes on them. Πέραν που το γεγονός ότι ούλλοι φαίνουνται μου δήθεν τζιαι ψεύτικοι, εν τζιαι κατζιοί. Ας πούμε ενόμιζα ότι ο κακός πλούσιος που πατά επί πτωμάτων τζιαι εν έσιει καμμιάν ευαισθησία, ούτε καν σε αθρώπους άρρωστους, εν cliche μόνο στις ταινίες του ξανθόπουλλου. Τζιαι ενόμιζα ότι κάπου μέσα τους ούλλοι οι αθρώποι έχουν την αλήθκειαν τους. Uh-huh.
On other things, I cant wait for Easter. Κυρίως για την άπλα του χρόνου που προγραμματίζω να έχω για να θκιαβάζω επιτέλους το βιβλίο που έπιασα που το amazon, να δω κάτι ταινίες που πρέπει επιτέλους να διαγραφούν που το to-watch-list, να κάμω σπιτικά ζυμαρικά τζιαι να παννίσω την ταρτοφόρμα. Woohoo.

Δηλαδή σήμερα μπόρω να κάμω μπάνιο;

Εν είμουν έτοιμη να γράψω ακόμα post αλλά είχα μια πολλά surreal εμπειρία σήμερα τζιαι εν εμπορούσα να μεν τη γράψω. Ίνταλος γίνεται ας πούμε να θωρείς έναν τύπο μες το αυτοκίνητο που κνίθει τη μούττην του με μια laminated φωτογραφία του πάπα τζιαι να μεν σε εντυπωσιάσει; Uh-huh.

Ε τζιαι αφού ήταν να το γράψω τούτο ας γράψω τζιαι τίποτε άλλο.
Πιστεύκω ότι θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα είδος guestbook στα σπίθκια/διαμερίσματα που νοικιάζουνται για να ενημερώνουν οι προηγούμενοι ενοικιαστές τους επόμενους για οποιαδήποτε τυχόν προβλήματα. Επειδή κανεί να μας γαμούν οι ιδιοκτήτες.
Μετά που 2 μήνες τζιαι μιαν άκυρη μετακόμιση, ήβρα επιτέλους ένα decent place. Που σημαίνει εννα κάμω αλλο κανένα μήνα να ξαναγράψω ώσπου να δω κανένα να κνίθεται με τον πάπα πάλε.

Είμαι καθαρή 5 μέρες. Εκατάφερα να το κόψω τελικά αλόπως. Ούτε καν ένα τσιγάρο τη μέρα. Ούτε καν το σάββατο που εφκήκα. Επιάστηκα στο γυμναστήριο. Ε τίποτε άλλο.

I cannot understand how there can be so many difficulties when it comes to two people being together. And I cannot understand whether they ever end. And say I am, I stand, at the point of departure for a journey stress-free, obstacle-free. Say I am standing right there. And the road behind me has been rough and bumpy. I can run towards the forest, I can get lost into 'the heart of darkness'. I can. I could. And then there's the road ahead. No sign to lead my way, no one passing by to inquire about directions. It's just there, a road in front of me waiting to be walked. I cannot remember how exactly I've ended up on this road. I only remember I kept on walking and running it in the hope that something was waiting for me on the other end. Because I once believed that the road led to a meadow where the smell of lemon trees would force its way up my nose, through my fingertips.

Εν έναν περίεργο πράμα. Μπορώ να πω με σιγουριά πλέον ότι έζησα μια βδομάδα ευτυχίας. Αλλά τελικά εν μου έκατσε. Τελικά εγύρισεν καταπάνω μου. Σκατά. Σιειρόττερα τωρά.

I won't really bother with the direction of the clip.
I just like the song.
Love it.
Black sheep rule.

Ναι ναι. Νέα αρχή. Νέος χρόνος. Νεά διάθεση. Ούλλα τα νέα, λες τζιαι ξαφνικά επειδή το κινητό εννα γράφει άλλη χρονολογία ενναν τα πάντα διαφορετικά. Εν απίστευτο το πόσο ανάγκη έχουν οι αθρώποι να πιστέψουν σε έτσι τύπου μαλακίες.
Νομίζω ότι ο χρόνος ήβρε με σε πολλά καλή διάθεση. Μετά εμετεξελίχθηκε σε 'έμεινα χάσκοντας' φάση. Μετά θυμωμένη. Ε καλά. Ενναν καλός όμως. Όι επειδή 'εν νέα χρονιά'. Απλά σαν να τζιαι εγίνηκα 'νέα' εγώ. Εν πολλά ωραία τζιοίνη η αίσθηση να ξυπνάς τζιαι να μεν σε κόφτει τίποτε. Να φακκά ο άλλος πάνω του τζιαι συ απλά να χασκογελάς όπως την Cruella Deville. Η λέξη μου για φέτος εν μια: αυτάρκης.

I dont know how they do it. Fuck ας πούμε. They're supposed to be more attractive. Fuck.