Μη μου τους κυκλους ταρασσε

Τζιοίνο το βισματούιν που μπαίνει στο λαπτοπ για τα ακουστικά, ίνταλος γίνεται να ζαβώσει;

Too much thinking makes me a dull girl.
Τελευταίως παρασκέφτουμαι, παρα-αναλύω. Πρέπει να χαλαρώσω. Ούλλα παν καλά, γιατί εν χαλαρώνω; Ούλλα παν καλά όμως, αλήθκεια, τα πιο σημαντικά δηλαδή. Τα υπόλοιπα που εν παν εν με κόφτει. Αν επιένναν, ακόμα καλλύττερα δηλαδή αλλά σημασία έσιει ότι τα άλλα που εν τα είχα τόσον τζιαιρόν τωρά έχω τα. Προσπαθώ να ρίξω τα μισά στα ορμονικά μου τζιαι τα άλλα μισά σε κάτι βλακείες. Ε ok εν τζιαι οι αυπνίες. Τζιαι άμαν εν τζιοιμούμαι καλά, εν σκέφτουμαι καλά. Τζιαι παραπονιέσαι συνέχεια ότι εν έχω διάθεση τζιαι να πάρω υπομονή. Τζιαι νιώθω άσιημα επειδή έσιεις δίκαιο -for once παραδέχουμαι το- αλλά νιώθω πολλά αποδυναμωμένη για να κάμω οτιδήποτε. Μήπως χρειάζουμαι βιταμίνες; Χρειάζουμαι επίσης tea tree oil.


Προσπαθώ να με υπνοτίσω τζιαι μου αυθυποβάλω (;) θετική σκέψη. Houston, we have a problem.

Όι ρε κουμπάρε, κανεί. Ως δαμέ. Positive thinking starts from...now.

Οι κερατωμένες τζιαι χωρισμένες γεναίτζιες φκάλλουν bossy attitude πάστες άλλες. Ελπίζω να μεν γίνω ποττέ. Either.

Είμαι αναβλητική. Με αποτέλεσμα να αναβάλλω τα πάντα για την επόμενη βδομάδα τζιαι τούτην να μεν έχω να κάμω τίποτε τζιαι να βαρκούμαι. Τζιαι την επόμενη εννα βουρώ τζιαι εν θα φτάνω αλλά for some reason προτιμώ να παραπονιούμαι τούτην ότι βαρκούμαι τζιαι πλήττω τζιαι εν έχω τίποτε ενδιαφέρον να κάμω. Το οποίο με τη σειρά του ρίχνει με ψυχολογικά. Αλλά πάλε, εν έσιει κανέναν ενδιαφέρον να τα κάμνεις ούλλα που πριν τζιαι να μεν βουράς τζιαι να αγχώνεσαι την τελευταία στιγμήν έννεν;

Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να καταφέρω να τζιοιμηθώ εψές άφησα ό,τι παλαβό έρκετουν μου στο νου να αναπτυχθεί σε συλλογισμό. Ύστερα εσκέφτουμουν αννεν καλλύτερα να αγκαλιάσω την αυπνία μου τζιαι να σηκωθώ να δω καμμιάν ταινία κατά τες 3 το πρωί. Τελικά εν εσηκώθηκα. Θέλω partner στες αυπνίες. Τζιαι στις ταινίες.

Βαρκούμαι. Θέλω να φάω κινέζικα τζιαι να κάμω σεξ. Όι απαραίτητα με τούτην τη σειρά. Βαρκούμαι να μετρώ. Επίσης, έχω μιαν υποψία ότι οι twix εν μεταλλαγμένες. Επεθύμησα επίσης κολοκυθοκεφτέδες με τζατζίκι με πολλύ σκόρτο τζιαι καυτερή τυροκαυτερή. Όι, όι, σαν να τζιαι προτιμώ κινέζικα τωρά. Βαρκούμαι. Πολλά. Θέλω να έβρω κάτι να ποσκολιούμαι άμα βαρκούμαι. Έχω κάτι ταινίες να δω, αλλά βαρκούμαι. Ούφφου. Τζιαι πόψε.

Σήμερα εν που τες μέρες που έθελα να φκω να θκιανεφτώ, να μου δώκει λλίον ο ήλιος το πρωί, να πάω πόψε σε ένα μπαρ με καλή μουσική που να 'σιει ησυχία αλλά ταυτόχρονα κόσμο, να πίνω το πότο μου με τη κκελέ μου σιυφτή τζιαι να κάμνω ένα τσιγάρο με την ησυχία μου χωρίς να βιάζουμαι τζιαι να μιλώ ταυτόχρονα Τζι'ύστερα να πιάω ψιλή κουβεντούα με το μπαρμαν γιατί ενναν ξηγημένος τύπος τζιαι για να σμίξουμε τες μαύρες μας. Τζιαι να βρω τζιαι έναν γνωστό που εν έθελα να δω αλλά ναν καλή παρέα τελικά. Τζιαι μετά να στραφώ σπίτι τζιαι να σε έβρω να τζιοιμάσαι στο κρεβάτι τζιαι ν καταλάβω ότι τα έχω ούλλα. Να τζιοιμηθώ τζιαι να ξυπνήσω ευτυχισμένη.

Αντί αυτού, είμαι ψιλοάρρωστη τζιαι εννα μείνω σπίτι. Εν φκαίνει κανένας μαζί μου σήμερα. Το κρεβάτι μου εν όφκερο τζιαι εσύ είσαι miles away.

I’ve been wondering for the last couple of days; about bloggers. What kind of people are they?

Are they people who need to communicate? Are they people who feel an urge to communicate with other people out there? They need the feedback, don’t they? They need the interaction, right? Are they lonely people? With no friends at all; or with a few. Or are they those people who have dozens of ‘friends’ but somehow they feel that something’s missing? That there’s a kind of communication they can’t possibly have with them and so search for it elsewhere? Are they happy people? Do they laugh a lot? Are they everyday people? Could they be people I already know but don’t like? Do they keep secrets? Do they let people know they’re blogging? Are they busy people or do they just make the time to blog as a form of self-treatment? Do they bang their heads in the club and then go home and blog? Are they sociable? Or are they loners? Do they have issues? Are they narcissists? Do they want to show off? Do they need to project themselves in a way they haven’t done yet? Are they claiming their voice? Is blogging a need for them or a habit? Can I recognize them when I see them? Are they like a boring friend who agrees with everything you say and lashes out at blogging? Are they mostly scientists or theorists? Do they talk to friends and then repeat themselves in a blog? And do they like Twix?

Τα γράμματα εξακολουθούν ναν μεγάλα. Εν ήβρα λύση. Τζιαι νευριάζω. Εν μπορώ να τα θωρώ έτσι. Εσκέφτηκα να κάμω αποχή που το blogging ως ένδειξη διαμαρτυρίας ώσπου να σαστούν. Ύστερα εντόπισα δύο παράγοντες που εν υπολόγισα:
1. Who cares αν κάμω αποχή.
2. Τα γράμματα έννεν ζωντανοί οργανισμοί τζιαι εν έχουν νοημοσύνη. Άρα εν θα κόψει ο νους τους να σαστούν που μόνα τους.
Το ενδεχόμενο να ρωτήσω κάποιον expert εν παίζει γιατί απλά είμαι ξεροτζιέφαλη. Με λλία λόγια αποκλείεται να παραδεχτώ ότι 'ένιξερω τι συμβαίνει'. Η έρευνα στο internet για τέθκια προβλήματα έσιει κάτι ηλίθιες λύσεις που απευθύνουνται σε άσχετους με το internet τύπου 'άλλαξε το text size που το view'. Dah ας πούμε, this is not new knowledge for me. Τούτο βέβαια έσιει ως επόμενο άμα έβρω τη λύση να αντρέπουμαι να παραδεχτώ ότι εν κάτι πολλά χαζό που έπρεπε να ξέρω τζιαι να πω ψέματα ότι ήταν κάτι απίστευτα πολύπλοκο τζιαι yes I solved it all by myself.

Κάτι συμβαίνει. Κάτι εν πάει καλά.  Ούλλα τα γράμματα μες το internet explorer ξαφνικά εμεγαλώσαν επικίνδυνα... Something's really wrong. Crap.

I need to let go of your introductory fears.
Although they seem to be decaying, there are moments of everyday life on which darkness seems to have been casted upon.
The prime difference between the past and the present is the amount of time needed for this rainbow to emerge. It seems to diminish with time.
So we'll wait for three more years.

- Gardening can be a real mood changer.
- Not having sex for nine days can make you really frustrated.
- Friends are not always fun when you're jobless.
- A bright smile can do miracles. A smile with parsley leftovers on the other hand...
- My placebo is sex.
- Bank clerks can be fairly attractive.
- You can have a whole week with bad hair days.
- Dreaming repeatedly that you're pregnant can make you wake up and hold your back.
- Men feel comfortable walking around with their underwear when other men are around, but not naked. Boxers safety??

I need to take it out of my system.
I don't like her. I don't know why but I don't.
Σηκώνεται μου η τρίχα, νιώθω τους μύεις μου ούλλους να τεντώνουνται τζιαι να τραφκούνται, ανάφκουν τα λαμπούθκια μου τζιαι χαλά μου την ημέραν άμαν ακούω το όνομαν της. Που εν έσιει τίποτε δηλαδή το όνομα, εν το ίδιο με το δικό μου τζιόλας.
Go away κόρη. Μείνε τζιαμέ που είσαι τζιαι μεν έρτεις δαμέ. Μακρυά που δαμέ.
Εννα μου στείλεις τζιαι χαιρετίσματα τζιόλας, εν σε κανεί.
Τάχα επεθύμησες με. Τάχα επεθύμησες με εμένα.
Έσιε χάρη που έχουμε διαφορά σαράντα κιλών.

My one is coming. Soon.
Patience. I now know the gifts this art can grant you. But I'm done with it.
I ain't no patient anymore.
I think I owe it to me.
To demand now. To ask straight questions.
And now I demand patience.
For I'm a patient of patience
and all my pavements have long been paced off

You know the feeling when you're rethinking and reconsidering and recollecting things and pictures and feelings,
and I'm not sure how it goes cos drunkness followed me all the way.
I'm not revisiting. That's a promise.

I'm starting to think how much blindness goes into choosing 'da one'.
Don't write it down.
Don't write it down.
Don't write it down.
I'm starting to get self-destructive. Or self-productive. Grrr
See now? See?

Εβαρέθηκα τις κυράτσες, τις δήθεν απελευθερωμένες, τις 'προσπαθώ-way too much να είμαι άνετη τζιαι cool', τις κομπλεξικές κοτζιακάρες των 60+ που θέλουν να σου διούν συμβουλές για 'ζωή τζιαι έρωτα' τζιαι να προσπαθούν να σε βάλουν σε mode αυτοκαταστροφής στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι εν τα έχουν σκατώσει στη ζωή τους τζιαι έννεν δυστυχισμένες, τις σεξουαλικά illiterate γεναίτζιες που το παίζουν sex bombs τζιαι μάστροι του one night stand, τις μεντορίστικες μαλακίες τύπου "trust me hon' "που τζιοίνες που εν έχουν ιδέα που ζωή τζιαι ασφυκτιούν στην βαρετή ανοργασμική τζιαι άκρως συμπλεγματική καθημερινότητάν τους.
Ουφ.

Some things either become insignificant and trivial when you discuss them or drastically gain great importance.
Cyprus Airways offer an awful so called ham&cheese pie. Eew.
Waiters and waitresses in Cyprus get surprised when you order a double cappuccino. It's on the menu dude.
Never underestimate the power of a white tank top.
Always carry tweezers in your bag.
Online shopping. Yeah baby.

Τι σημαίνει όταν
αναφέρεται στον παπά μου ως πεθερόν του τζιαι εγώ επιμένω να αναφέρουμαι στη μάμμα του ως μάμμα του;
μιλάς σε κάποιον τζιαι, ενώ σου λαλεί ότι συμφωνεί, τα φρύθκια του να ανεβοκατεβαίνουν τζιαι να σου λαλούν όι;

to be continued

Πονοκέφαλος. Ζαλάδες. Πολλές ζαλάδες. Υπνηλία. Ελαφρύς πονόκοιλος. Ελαφρυές αναγούλες. Όρεξη μόνο για πίτσα. Με πολλή σάλτσα. Τζιαι κινέζικα. Μμμ ναι. Παραμιλητά στον ύπνο. Ζημιές στο σπίτι εν ώρα ύπνου.
Διάγνωση:

So I saw Dogtooth. But still haven't found a word to describe it properly.